ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 355 / 520

ประโยค (ตอน) - ปฐมสมันตปาสาทิกา แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 373 ความทำจิตของตนให้ผ่องใส นี้เป็นคำสอน ของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ความไม่กลัวร้าย ความไม่กล้ร้าย ๑ ความ ลำรวมในพระปฏิปามก ๑ ความเป็นผู้รู้ ประมาณในภา

บทความนี้นำเสนอการทำจิตให้ผ่องใสซึ่งเป็นคำสอนที่สำคัญจากพระพุทธเจ้า เน้นถึงความไม่กลัวร้ายและความไม่กล้าร้าย รวมถึงการเป็นผู้รู้ประมาณในภาคุตาถการ นอกจากนี้ยังบอกเล่าถึงการแสดงโอวาทปฏิปาก์ของพระพุทธเจ

ประโยค - ปฐมสมันปาฎิทานแปลภาค ๑ - หน้าที่ 374 มีครามดา ในบทพจราม ได้รับเสียงกึกก้องหลายๆวา่า "ภิกษุ ทั้งหลาย! ตั้งแต่บัดนี้ไป เราจักไม่ทำอิโมค จักไม่แสดงปฐมสมัน, ภิกษุทั้งหลาย! ต่อแต่นี้ไปพวกเธอท่านนั

บทนี้กล่าวถึงการแสดงปฐมสมันในสมัยพระพุทธเจ้า และการสั่งสอนให้ภิกษุทั้งหลายทำการแสดงที่มีความสำคัญต่อพระศาสนา ความหมายของคำว่า 'เตส พุทธาน' และผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อผู้ที่มีส่วนร่วม ในการฟื้นฟูและรักษาศ

ประโยค (ค) - ปฐมสมับัติกำเนิดกรรมภาค ๑ - หน้าที่ 375 โคตตา " ความว่า มีโคตรต่าง ๆ กัน ด้วยอำนาจโคตรมีมากว่า " โคดมะ โมคคลาสนะ " กล่าวว่า " นานาชนิดๆ กัน ด้วยอำนาจสัตว์อื่นว่า " ญาณทิพย์ พรหมณ์ " สองว

เนื้อหาได้กล่าวถึงหัวข้อโคตรและอำนาจที่มีผลต่อการเกิดกรรมภาคแรก ที่อธิบายถึงความแตกต่างของโคตรในทางจิตวิญญาณ โดยนำเสนอการอภิปรายภายในกลุ่มสาวกเกี่ยวกับการรักษาพรหมจรรย์และความสัมพันธ์ภายในตระกูล อีกทั

ประโยค(ตอน) - ปฐมสัมมนาปาฐกถาเทพภาค ๑ - หน้าที่ 376 รายไปฉันนั้น " ออมาว โป " เป็นการยังข้ออุปไมย ให้ถึงพร้อม. บทว่า " อนุธรรมเปตัง " ความว่า ( พวกสาวภาย- หลัง ) เมื่อไม่สงสารถ้า ( ถือสิ่งงานเป็นหมวดห

บทความนี้กล่าวถึงการสัมมนาที่เกี่ยวข้องกับธรรมะจากพระพุทธเจ้าที่เน้นการเข้าใจในข้อธรรมและการกระทำที่ถูกต้องในจิตใจของสาวก การสำรวจความมโนธรรมและการสอนที่มีประสิทธิภาพ เพื่อกระตุ้นการคิดและเข้าใจถึงควา

ประโยค (คัด)...ปฐมสมันตาปทศากามภพล ๑ - หน้าที่ 377 คือองค์ละอุณุคส. คำว่า " อิทธิ อุปสมปุช วิรค" ความว่า พวกเธอ จงเข้าถึง กลับได้ คือลุทคสล้าล่วงอยู่เกิด. ข้อว่า " อณุปทาย อาสวะ จิตตูนา วิญญูจิ" คือลุ

ในเนื้อหานี้ชี้ให้เห็นถึงการหลุดพ้นจากอาสวะของพระสาวก โดยเน้นว่าจิตของพระสาวกนั้นหลุดพันออกจากอาสวะเพราะไม่ถือมั่นต่อสิ่งเหล่านั้น อาสวะทั้งหลายดับลงด้วยความไม่เกิดขึ้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่าจิตที่

ประโยค(ตอน) - ปฐมสัมมนาปลาทากาเปล่า ภาค ๑ - หน้าที่ 378 อันน่าพึงกลัว ที่พระองค์พระภาคเจ้า ตรัสไว้ว่า " ภาสะนะ " ในพระคำสัตย์พระองค์ตรัสไว้ว่า " อญนุตตรสุมิ ภิสเนก วนาสแทก." อธิบายว่า ภาวะอันน่าพึงก

บทความนี้สำรวจภาวะน่าพึงกลัวตามที่พระองค์พระภาคเจ้าตรัสในคำสอน โดยวิเคราะห์ถึงการเข้าใจคำว่า "ภาสะนะ" และความหมายของคำว่า "อญนุตตรสุมิ ภิสเนก วนาสแทก" ที่เกี่ยวข้องกับผู้ที่ยังไม่ปราศจากกิเลส วิธีการท

ประโยค - ปฐมสัมผัสนับสักคำแปลภาค ๑ - หน้า 379 สัตว์มีวิถีคติ ลงในอรรถแห่งนินมิด เพราะฉะนั้น พึงเห็นสัมพันธ อย่างนี้ว่า คำนี้แย่ย่อมมีในเพราะความที่ไพรสนทนาที่พึงกลัว เป็นถิ่นที่ มีความสดชื่นของนินมิด

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงแนวทางและความสำคัญของคำในพระบาลที่เกี่ยวข้องกับสัตว์และความสดชื่น การสนทนาระหว่างพระพุทธเจ้ากับผู้ติดตาม พร้อมทั้งเปรียบเทียบระหว่างการดำรงอยู่และความหมายของอำนาจในพระดำรัสพระองค

ประโยค - ปฐมสมันตปาทกาปิภเก ภาค ๑ หน้า 380 คน ๒ ยุคเท่านั้น เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า "ไม่ดำรงอยู่นน." ก็พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าสิขิ มีพระชนมายูเจ็ดหมื่น ปี, แม้วสาวพร้อมหน้าของพระ

บทความนี้กล่าวถึงการดำรงอยู่ไม่นานของพระพุทธเจ้าทั้ง 3 พระองค์ ได้แก่ พระสิขิ, พระเวสสุ และพระกุลสันธะ โดยเฉพาะในเรื่องอายุของพระองค์และสาวก พร้อมทั้งความสำคัญของการสืบต่อของพรหมจรรย์และความเข้าใจในยุ

ประโยค (ฉบับสมบูรณ์) - ปฐมสมเด็จท่านากะแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 381 มีพระชนม์สี่สิบห้านปี พระผู้มีพระภาคทรงพระนามว่าสัญคาม มีพระชนม์สามสิบห้านปี พระผู้มีพระภาคทรงพระนามว่า กัสสป มีพระชนม์สองห้าห้าปี พระภาส

เนื้อหาพูดถึงพระชนม์ของพระพุทธเจ้าภายใต้ชื่อสัญคามและกัสสป รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างอายุของพระพุทธเจ้ากับพรหมจรรย์ในยุคสาวกา ซึ่งมีความสำคัญต่อการดำรงอยู่ของความเชื่อนี้ในสังคมเขมร ข้อความยังกล่าวถึงว

ประโยค -ปฐมสมณปาฐกถาเทวาคณะกัปปา ภาค ๑ - หน้าที่ 382 [ พระสารุปฏฺโต ไดทรงบํานาญติสิกาขนฺตา ] ถามวา ในคำว่า " อถิโถ อายสมา สารุปฏฺโต" มีอะไรเป็น อนุสนธิ ตอบว่า คือ ท่านพระสารุปฏฺโต ครับไดฟังเหตุการด

บทความนี้นำเสนอการบรรยายถึงพระสารุปฏฺโตและการบํานาญติสิกาขนฺตา ซึ่งเกี่ยวข้องกับความคิดที่ว่าการบํานาญติสิกาขนฺตานั้นเป็นเหตุให้มีความยาวนานในการดำรงอยู่ ระหว่างพระพุทธเจ้ากับพระสาวก ในการศึกษาธรรมะแล

ประโยค(ฮ) - ปฐมสัมปทาสิกาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 383 " ตตกโตว " เป็นคำว่า " ตตกโตว " นี้ คำว่า " ตตุก " เป็นสัตว์มีวิกิติ เพ่งถึงการอ้อมอวอน ขอให้ทรงบัญญัติศักราชบ ในคำว่า " ตตกโตว " นั้น มีโดยนับต่อไ

ในเอกสารนี้มีการวิเคราะห์คำว่า 'ตตกโตว' ซึ่งเกี่ยวข้องกับสัตว์ที่มีวิกิติและการขอทรงบัญญัติศักราชบ. พระพุทธเจ้าทรงรับรัศมีเพื่อแสดงสัมมิปัญญาก่อนที่จะตรัสเรื่องธรรมที่เป็นที่ตั้งแห่งอาสะ ธรรมเหล่านั้น

ประโยค(ฉบับสมบูรณ์): จากความคิดของผู้อื่น จากโทษคือความผิดเดียน [ข้อที่จะถูกตัดออกในการบาญญัติศาสนา] ถามว่า ไม่พึงพ้นอย่างไร ? ตอบว่า จริงอยู่ สงบานทั้งปวง มือกว่า "โย ปน ภุญ เมตัญ ญมณ์ ปุญญาเวยยะ" ด

เนื้อหานี้กล่าวถึงความคิดและการปฏิบัติในบริบทของศาสนา ซึ่งสำรวจถึงบทบาทของสิกขาบทที่พระศาสดาสั่งสอนและผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อผู้ปฏิบัติ นอกจากนี้ยังพูดถึงการเข้าใจและการเคารพในพระธรรมเพื่อการก้าวหน้าในท

ประโยค (ค) - ปฐมสมันดาปาสถานแปล ภาค ๑ หน้าที่ 385 [ เปรียบด้วยแพทย์ผู้ไม่ฉลาดทำผ่าตัด ] แพทย์ผู้ไม่ฉลาด เรียบร้อยบางคลอง ซึ่งหัวฝีงไม่เกิดขึ้นมาแล้ว บอกว่า " มานี่แหง่ พอหาจำเริญ ! หัวฝีใหญ่อีกเกิดข

ในบทนี้พูดถึงการเปรียบเทียบระหว่างการรักษาในทางการแพทย์กับการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยใช้ตัวอย่างแพทย์ที่ไม่ชำนาญในการทำผ่าตัด ซึ่งเน้นความเข้าใจในความสำคัญของการให้อภัยและการตระหนักถึงข้อผิดพลาดโ

ประโยค - ปฐมสิ้นคำาทกแห่งวาสนา ภาค ๑ - หน้าที่ 386 "ในภาคใด." คำที่เหลือ พึงทราบโดยทำองที่กล่าวแล้วนั่นแล.* อีกนัยหนึ่ง ในคำว่า ยโได เป็นต้นนี้ มีความสงบปฏิสนธิ์ต่อไปยัง วิจิตรมโหฬารถึงซึ่งมั่งว่า "ธร

ในภาคนี้กล่าวถึงธรรมซึ่งเป็นที่ตั้งแห่งอาสะ โดยพระศาสดาได้บัญญัติสิกขาบทเพื่อจำกัดกิเลส เพื่อให้สาวกสามารถเข้าใจและเข้าถึงธรรมชาติที่แท้จริง ซึ่งมีความจำเป็นอย่างยิ่งในการพัฒนาจิตใจและการปฏิบัติธรรมขอ

ประโยค - ปฏิบัติสมณปSyntheticกลานในแสตรภ 1 - หน้า 387 [อธิบายเหตุที่ให้ทรงบัญญัติสิกขาบท] ภิกษุทั้งหลาย ชื่อว่า รัตตัญญู เพราะอรรถว่า รู้อตรัณนา คือรัฐติรีปินอันมากฉันเท่าที่บวชานา มืออธิษฐานว่า "บวชม

เนื้อหาอธิบายถึงสิกขาบทที่พระผู้มีพระภาคบัญญัติสำหรับภิกษุ เน้นความสำคัญของการบวช ตั้งแต่ปัญหาที่พบเจอกับภิกษุที่มีอายุไม่ถึงสิบปี และในกรณีของภิกษุที่ต้องการบวชในเวลาก่อนจะครบปี ต้องคิดถึงข้อบังคับที

ประโยค - ปฐมสมเด็จพระกษัตริย์ทอด สามารถ มีพระราชสืบสานหรือเกินกว่า สับ ให้จบสมบูรณ์ได้:- " ในภาค ที่สงมีถึงความเป็นหมู่ใหญ่ด้วยภิกษุรัตนาภิ ได้ทรงบัญญัติสอง สิกขาบท. บวกว่า " เวทุปลุมหฤต " มีความว่า ค

เนื้อหาเกี่ยวกับการบัญญัติสิกขาบทในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่ความเป็นหมู่ใหญ่ของสงฆ์ ซึ่งต้องมีผู้เป็นพระเถระและการปฏิบัติร่วมกันเพื่อให้เกิดอาสวุฒูานียธรรม การเรียนรู้เรื่องนี้ช่วยให้เข้าใจถึงการจัดระเบ

ประโยค - ปฐมสมันดาปาสกาทาแปล ภาค ๑ หน้า 389 เป็นหมู่ใหญ่ เล็ดด้วยลากก็ได้ อธิบายว่า " ถึงความเป็นหมู่ ประเสริฐ และความเป็นหมู่ใหญ่ด้วยลาก. " จริงอยู่ สูงยิ่งไม่ถึง ความเป็นหมู่ใหญ่เนื่องด้วยลากเพียงใ

เนื้อหาให้ความรู้เกี่ยวกับความเป็นหมู่ใหญ่ในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเกี่ยวกับการบัญญัติสิกขาบทที่พระศาสดาทรงบัญญัติเพื่อสงเคราะห์ความเป็นหมู่ใหญ่ รวมถึงการอธิบายความหมายของพาหุลจอมฤทธิและความสำคัญของการเ

ประโยค) - ปฐมสมิตาปสทากาเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 390 เหล่านั้น แม้โดยประกายทั้งปวง ในสมันนั้น จึงตรัสคำว่า " นิรพุทธโก ทิ สารัปุตฏ" เป็นดัง [ อรรถาธิบาย คำว่า นิรพุทธโก เป็นต้น ] บรรดาบหล่านั้น บทว่า น

เนื้อหาให้ความสำคัญเกี่ยวกับการแยกแยะคำว่า นิรพุทธโก ที่หมายถึงการเว้นจากความเสียดและโจร โดยเฉพาะในบริบทของภิกษุผู้มีจริยธรรม และการอธิบายเกี่ยวกับธรรมคำในพระพุทธศาสนาว่า มีความสำคัญต่อการเข้าใจในลักษ

ประโยค(ตอน) - ปฐมสมันดปาสากำแปล ภาค ๑ หน้าเล่ม 391 หัว สารบัญสูตร. " ในคำนี้ มีการพรรณนาโดยสังขปดังต่อไปนี้ :- บรรดากัญญ ๕๐๐ รูปนี้ ผู้ลี้ภัย ณ เมืองวรัญชะ ภิกขุ ที่คำองด้วยอำนาจคุณ คือผู้ต่ำกว่ากัญ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับคำว่า ‘โสดาบัน’ ซึ่งเป็นชื่อของบุคคลที่ยังประกอบด้วยอริยมรรค โดยอธิบายถึงความหมายและอำนาจของบุคคลนี้ในทางพระพุทธศาสนา รวมถึงความแตกต่างระหว่างโสดาบันกับพระโสดาบัน ซึ่งมีการอ้าง

ประโยค (ตอน) - ปฐมสัมผัสจากกามภา เล่ม ๑ หน้า 392 นำไปสู่กาม อีกอย่างหนึ่ง การตกไป ชื่ออวิหานต์ พระโพธิสัตว์ ชื่อว่า อภิญญธรรม เพราะอธิบว่า ท่านไม่มีธรรมที่จะไป มีค่ อธิบายว่า ควรตกไปในอาณาเป็นสภาพ ไม่

เนื้อหาพูดถึงบทบาทของพระโพธิสัตว์ในกระบวนการตรัสรู้ รวมทั้งธรรมและมรรคที่มีบทบาทสำคัญในการบรรลุพุทธภูมิ เนื้อหายังชี้ให้เห็นถึงธรรมที่สัมพันธ์กับความเป็นนิรันดร์และความมั่นคงในธรรมของพระโพธิสัตว์ และก